Cape Coast en Golokuati.
Blijf op de hoogte en volg Daniëlle
23 Maart 2014 | Ghana, Ada Fua
De tijd hier in Ghana gaat snel en we zitten nu al weer in onze 6e week. De leraren zijn op bezoek geweest en we hebben bijgepraat over ons project. De leraar denkt dat dit een goed project is dus we kunnen er goed mee aan de slag. We hebben het onderwerp op de afdeling antenatal geïntroduceerd. Dit is de afdeling waar de consultatie voor de kinderen plaats vind.
Samen met Ief en Charlotte hebben we een begin gemaakt aan de literatuurstudie en zijn we bezig met het maken van een enquête/vragenlijst voor het onderzoek. Het is een leuk onderwerp om in te verdiepen dus is het ook niet vervelend om er aan te moeten werken.
Op de vrije dagen ben ik ’s ochtends meestal rond een uur of 8 wakker en ga ik buiten lekker op de veranda ontbijten met mijn laptop erbij zodat ik alvast kan werken aan het project.
Omdat ons project over de consultatie van kinderen gaat heb ik mee gelopen op de afdeling antenatal. De eerste dag waren het zwangere vrouwen die langs kwamen en de 2e dag kwamen echt de kinderen langs. Met 3 andere verpleegkundigen zat ik achter een bureau en kwamen de moeders omstebeurt langs met hun kinderen om ze te laten wegen en om ze te laten vaccineren. Ik heb veel geleerd en veel gevraagd. Ze vertellen de moeders veel in het Dangme waardoor ik er niet veel van versta maar als ik er naar vraag vertalen ze het wel voor mij.
Ik kwam er ook achter dat ze 1x per week de community’s (klein gehuchtjes waar wat families wonen) in gaan om daar ook consultatie te houden voor de kinderen. Ze merkten dat ik dat wel interessant vond en vroegen of ik toevallig mee wou. Hier kon ik natuurlijk geen nee op zeggen en zo zat ik de volgende ochtend met Rita (een verpleegkundige van de afdeling antenatal) en Gondie in de taxi op weg naar een community. We kwamen in een Afrikaans dorpje terecht en Rita ging alle spullen klaar zetten onder een boom midden in het drop. Zo’n 20 moeders met kinderen kwamen langs. Toen ik vroeg of ze open stonden voor de consultatie gaf Rita aan dat ze het niet echt op prijs stellen dat ze langs komen. Ze hechten niet veel waarde aan de consultatie omdat ze daar het nut niet van in zien. De consultatie in het ziekenhuis kost ook geld en dit zijn dan ook gelijk redenen waarom ze niet naar het ziekenhuis komen. Het is daarom wel goed dat ze de community’s langs gaan om toch de consultatie te houden. De consultatie zelf was eigenlijk hetzelfde als in het ziekenhuis alleen nu dan buiten onder een boom, wel bijzonder om mee te maken.
Tijdens de consultatie deze week kwam ook de vrouw die onze kleding maakt langs. Zij is vorige week bevallen en heeft een jongentje gehad. Vol trots liet ze hem zien. Ik vertelde haar dat wij deze week nog een keer langs zouden komen om te kijken naar haar kindje, wat ze erg leuk vond.
Die middag nog ben ik met Gondie en Demi naar haar toe gegaan. Eerst heb ik wat baby kleertjes uitgezocht. Vanuit Nederland heb ik een hele koffer met babykleren mee gekregen om hier weg te geven. Ik heb het tot nu toe nog bewaard om goed te kijken aan wie ik het kan geven zodat het goed terecht komt. Samen hebben we de kleertjes uitgezocht en wit met blauwe ballonnen opgeblazen. Terwijl we de kleren uitzochten was Grace in huis om te koken en bij haar in de compount woont nog een klein jongentje. We hebben aan Grace ook een setje kleding mee gegeven voor dat jongentje. Grace was er weer helemaal blij mee.
Met de kleding en ballonnen zijn we naar het atelier gegaan. Ze was thuis en haar zoon heeft ons naar haar toe gebracht. Ze vond het erg leuk dat we langs kwamen en hebben hem goed mogen bewonderen. Ze was blij met de kleertjes en de andere kinderen die daar waren vonden vooral de ballonnen erg leuk haha. Het was gezellig om even bij haar op kraamvisite te gaan.
6 maart was het Independence day in Ghana. In het park van het drop gaan alle scholen marcherend langs de belangrijke mensen. De gene die het beste kunnen marcheren kunnen een flesje cola winnen. Het regent hier af en toe maar toevallig vandaag begon het kei hard te regenen. Met zelfgemaakte regencapes (lang leve de vuilniszakken haha) zijn we toch gaan lopen naar het park. Kletsnat kwamen we aan en was het niet duidelijk of het nog door zou gaan door de regen. Toch werd er verteld dat het door zou gaan als de regen was gestopt. Met Gondie ben ik bij het atelier van de naaister gaan zitten en hebben wij gekeken hoe alle kinderen van school naar het park gebracht werden. Het was te grappig om te zien. Zo zaten ze soms met z’n 6en op een motor en zag je de billen van mensen tegen de ramen van een trotro aan plakken. Elk plekje werd benut om de schoolkinderen van school naar het park te vervoeren. Na 3 uur wachten begon om 11 uur eindelijk de ceremonie. Eerst marcheerde het leger een rondje en daarna liepen de belangrijke mensen van Ada Foah een ronde langs de school kinderen die klaar stonden om te gaan marcheren.
De kinderen zijn al maanden aan oefenen op school om te marcheren en alleen de beste kinderen worden eruit gekozen om op independence day te gaan marcheren. Het was leuk om te zien en heel het dorp was uitgelopen om te gaan kijken. Ze begonnen met de kinderklasjes, erg schattig waarna de oudere kinderen gingen lopen. Wat zag het er goed en strak uit. Je zag dat ze er lang op geoefend hadden. De 5 onderwijsassistenten uit ons huis liepen met hun eigen school mee. Het was erg leuk om 5 blanken tussen als die zwarte kinderen te zien lopen. De mensen uit het dorp moesten er allemaal erg om lachen.
We sloten de dag goed af met een surprise party voor Ashley die dat weekend jarig is. Haar broer was er nog dus het leek ons leuk om het nog te doen terwijl hij hier nog was. Op Maranatha hadden we van alles versierd en gezorgd dat we daar eten hadden. Ook kwam de DJ en hebben we de ipod van Iefke met Apreski muziek aangesloten (toch een beetje de carnaval in halen). Het was erg leuk en zelfs de Ghaneese vrienden waren lekker aan het dansen op de Apreski muziek. Het was een gezellig en leuk feestje.
We hebben 2 drukke maar mooie weekenden gehad. Het eerste weekend zijn we naar Cape Coast gegaan. We verbleven hier in een mooi resort met afrikaanse huisjes. Het lag aan strand en de zee was daar super mooi en schoon. Er lag geen plastic in het water, wat hier echt een wonder is aangezien je in Ada Foah en Accra niet kan zwemmen zonder plastic aan je benen te voelen.
De omgeving in Cape Coast is heel anders, het is erg groen en het is echt een soort van jungle (weet niet goed hoe ik het anders moet noemen). Echt een mooie omgeving. We zijn naar Kakum national park geweest waar je over bruggen door de toppen van de bomen kan lopen. Je had een super mooi uitzicht over een dal van bomen en groen.
De volgende dag zijn we naar Elmina castle gegaan. Dit is een kasteel dat stamt uit de tijd van slavernij. Een indrukwekkend kasteel waar ook een beetje Nederlandse geschiedenis in zit. Ook Nederlanders hebben daar met slaven gehandeld. De verhalen die de gids vertelde waren echt heftig en dan schaam je, je eigenlijk dat ook Nederlanders daar een paar honderd jaar geleden onderdeel van waren. Er waren in het kasteel zelfs tegels met Nederlandse tekst erop, raar om dat hier in Ghana tegen te komen.
Het 2e weekend zijn we naar Golokuati gegaan, dit is het dorp waar ook Nederlandse studenten zitten. Het is erg klein en er is niet veel te doen maar ook dit is weer een groene mooie omgeving. Het ligt vlak aan de volta rivier in de Volta Region en hier is ook de hoogste berg van Ghana te vinden. Via Percy (onze watchmen) hebben we een taxi geregeld en vrijdag ochtend om 4 uur zijn we op weg gegaan. Om 10 uur kwamen we aan bij een apen park waar wilde mona aapjes leefden. Door ze bananen te geven komen ze op je zitten en eten ze de bananen op. Het was wel even eng want ze sprongen zo op je en soms had je wel 5 apen aan je hangen.
Eenmaal in Golokuati zijn we in het andere huis gaan kijken van de Nederlandse studenten. Het is een stuk kleiner en minder luxe dan ons huis. Wij hebben het dan toch wel getroffen.
In Ho hebben we gezwommen en zijn we lekker gaan eten. De volgende dag begon de tocht naar de Wli waterfalls. Het was ons verteld dat het zwaar zou zijn maar wel mooi. Niets was te veel gezegd daarmee want we hebben afgezien. Het was eerst stijl berg op waarna we ook weer (veel te) stijl berg af moesten. Vooral berg af vond ik eng. Ik hou niet zo van die hoogtes en dan moet je via een smal padje naar beneden klimmen, ik heb wat lopen zuchten haha.
Na dik 3,5 uur gelopen te hebben kwamen we aan bij de waterval. Wat was het daar mooi! Je kon er ook in zwemmen wat we ook gelijk deden. De tocht was erg warm geweest en het water was heerlijk koel waardoor we lekker even konden afkoelen. Na een uurtje bij de watervallen gezeten te hebben zijn we terug gaan lopen. Dit was ook weer stijl berg op en berg af. We waren ondertussen ook moe geworden dus het ging niet meer zo snel en de gids was ook niet meer zo vrolijk. Maar eenmaal beneden waren we toch heel trots op ons zelf dat we naar het hoogste topje van de berg zijn geklommen en de watervallen hebben bereikt.
De volgende dag besloten wij, de 5 verpleegstertjes, om nog een mooie waterval bij een grot te gaan bezoeken. Er stond dat het maar een half uurtje lopen was, maar dit bleek toch tegen te vallen.
We reden met een taxi naar een dorpje Logba Tota. Een klein afgezonderd dorpje. Daar aangekomen werden stoelen voor ons klaar gezet en kwamen (denken wij) de dorps oudsten bij elkaar met een fles tequilla (het was 8:30 uur haha). Ze waren blij om ons te zien en hebben vaak gezegd dat we welkom waren. Toen begon er een soort van ritueel waarbij ze een slokje tequilla dronken en een deel op de grond gooiden, heel apart om te zien. Hierna nam de gids ons mee. Het waren weer kleine smalle en stijle weggetjes waar we langs moesten lopen maar we hadden een goeie, lieve gids die ons graag hielp (ja want er zijn wat uitglijders gemaakt dit weekend haha). Na anderhalf uur kwamen we aan bij de waterval die ik nog bijna mooier vond dan de Wli waterfalls. Er komen bijna nooit mensen en straalde iets bijzonders uit. We konden ook nog in een grot gaan kijken. Hierdoor moesten we door het water lopen en op de rotsen klimmen. De gidsen hielpen ons een handje en zo konden we ook in de grot kijken. Het was een klein grot met een druipsteen. Helemaal bovenin zaten nog wat vleermuizen, maar die bleven gelukkig zitten. Wat een prachtige plek was dat! Eenmaal terug in het dorp waren we gesloopt na die 2 dagen bergen op en af klimmen maar het was zeker de moeite waard, echt weer een top weekendje.
Liefs Daniëlle.
-
26 Maart 2014 - 21:39
Ab Sturm:
Leuk om weer een paar verslagen te lezen en de foto's te bekijken.
Groetjes papa -
29 Maart 2014 - 22:32
Opa&Oma In Serooskerke.:
We vinden het fijn dat je het daar erg naar je zin hebt,het lijk ons leuk om in een andere cultuur met
mensen om te gaan,we wensen je nog veel leerplesier samen met de andere meiden en weer een
ervaring rijker denk ik,dank je wel voor je blog erg leuk,groetjes van opa en Oma -
20 April 2014 - 16:59
Ome Cor:
Hoi Danielle,
Je schreef dat je achter was met het bijwerken van je blog.
Wel ....... ik liep achter met het lezen hiervan ............... sorry (-:
Heel fijn voor jou om zowel serieze (heftige) dingen mee te maken als fijne (mooie weekenden/natuur enz.). Een pracht ervaring Danielle !!!!! Dit neemt niemand meer van je af.
Helaas gaat de tijd snel. Ik denk dat inmiddels de grootste helft van je stage erop zit ????
Ik hoop snel weer iets van je te lezen en een antwoord te krijgen op de vraag: Kho ne kee
Je ziet: Zelf is Roosendaal kun je bijleren (-:
Groetjes,
Cor en Ine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley